24 juli 2022

De eerste keer

Alex stond niet meteen te springen om huiselijke discipline toe te passen. Het heeft ook lang geduurd voor het in zijn hele manier van denken is gaan zitten. De eerste keer straf van hem zal ik ook nooit vergeten.

Alex was abnormaal beschermend en voorzichtig, want ik was herstellende van een ziekte. Ik kon het hem niet kwalijk nemen, maar het benauwde me soms. Ik was een volwassen vrouw, moeder en had een leidinggevende functie, maar als ik ergens heen wilde moest ik lullen als brugman om Alex te overtuigen dat het oké was.

17 juni 2022

Wanneer we dwalen

Het leven heeft ons vanaf de eerste maand van onze relatie behoorlijk wat obstakels gegeven. De een makkelijker te overwinnen dan de ander en sommige dragen we de rest van ons leven mee. Alex is extreem positief ingesteld in het leven en ik ben daarin het tegenovergestelde van hem. Toch zijn er soms zaken in het leven die je, al sta je nog zo positief in het leven, niet makkelijk naast je neerlegt.

11 mei 2022

Zaterdagavond, net even anders

Zaterdagavond hangen we altijd een beetje als een stel uitgebluste bevers op de bank. De intensieve week wordt dan doorgaans een beetje verwerkt denk ik, zodat we een ontspannen zondag kunnen hebben. Het is prachtig mooi weer vandaag en we hebben er een drukke zaterdag op zitten.  Na het eten is het makkelijk om de kinderen een filmpje te laten kijken voor ze naar bed gaan, maar Alex heeft een ander idee.

7 mei 2022

Horror cane

We hadden een cane. Gewoon een prima exemplaar. Die had zelfs een speciaal afgewerkt handvat. Niks mis mee. Precies zoals een cane moet zijn. Een irritante, scherpe pijn. Niet een hele zware. Geen idee meer hoe en wanneer, maar ineens moest hij plaatsmaken voor een zeer gemene, zware, enge variant. Cane from hell zeg maar. Zo naar.

28 april 2022

Ik ben niet opstandig.

‘Je bent opstandig.’

Hoe vaak ik dat wel niet gehoord heb de laatste dagen. Ik ben de tel kwijtgeraakt. Zij het zo dat ik het er totaal niet mee eens ben. Eigenlijk dacht ik dat hij een grapje maakte, want hij leek er niet iets serieus mee te doen. Tot vanmorgen.

14 april 2022

Parkeerkaartje

Op zaterdag de stad in is gewoon een super slecht idee. Alleen was het nu enigszins nodig dus zijn we toch maar gegaan. Altijd als we in een parkeergarage parkeren geeft Alex mij het parkeerkaartje om in mijn portemonnee te doen. Elke keer vraagt hij ook waar ik het kaartje gelaten heb. Hij wil bijvoorbeeld niet dat ik hem in mijn jas- of broekzak stop, want dan zou ik hem kwijt kunnen raken. Ik vind hem altijd veel te overdreven bezorgd daarover. Toch stop ik parkeerkaarten meestal wel in mijn tas of portemonnee zodat hij het los kan laten.

31 maart 2022

Antiek, een anekdote

Ik heb iets met de haarborstel. Wat dat ‘iets’ is vind ik moeilijk uit te leggen in een woord. Als ik terugdenk aan hoe ik als 18 jarige in mijn studentenkamer verhaaltjes las achter mijn bureau moet ik lachen. Ik zocht me rot naar spanking verhalen waar een haarborstel in voor kwam. Dat leek me echt het beste strafinstrument. Huiselijk, makkelijk toepasbaar over de knie en niemand die gek opkijkt als je die in je huis hebt liggen. De eerste kennismaking met de borstel was behoorlijk teleurstellend. En veel daarna ook. Vaak wordt er gebruik gemaakt van een kunststof exemplaar of een zogenaamd houten borstel dat geen hout is. Gewoon zo’n gelamineerd modern ding van de drogisterij. Dat is het gewoon allemaal net niet.