De buren

We wonen in een gehorig huis. Wanneer de buren lachen horen we dat. Zeker als de buurvrouw schatert lijkt het alsof ze bij je op de bank zit. Werkelijk alle leefgeluiden zijn goed hoorbaar. Ik kan me er niet aan storen. Wel kan ik me flink zorgen maken om onze geluiden. Dan bedoel ik niet onze kinderen die vanaf moment van wakker worden al meteen op volle kracht aanwezig zijn.

Wat zullen ze voor verklaring gekoppeld hebben aan het geluid van Alex zijn hand op mijn billen? Of het geluid van hout op huid? Mede daarom probeer ik zelf zo min mogelijk geluid te maken. Nou denk ik dat als je zelf niet geïnteresseerd bent in spanking dat je niet zo snel die link legt. Alleen zou het best aannemelijk kunnen zijn dat de buren bij zulke geluiden denken aan mishandeling. Misschien hebben ze geen idee, maar toch. Wat als een van ons aangesproken wordt wat dat geluid is wat zo eens in de twee á drie weken te horen is? Ik zou niet weten wat ik daarop zou moeten antwoorden.

Het idee dat de buren alles kunnen horen maakt ook dat ik minder goed kan ontspannen, maar dat heb ik al vaker genoemd.

Alex kan er niet zo van wakker liggen geloof ik. Laatst had ik een pakketje aangenomen voor de buurvrouw en ze kwam het ophalen. Ze keek me heel lang aan en vroeg of alles goed ging. Ik word daar nerveus van. Waarom vraagt ze dat? Misschien ben ik er te erg op gespitst. Ik zie allerlei scenario’s voor me. Wat als de politie wordt gebeld als ik net een pak op mijn billen krijg. Dat ze aan de deur staan en dat ik met mijn gesnotter en gehuil moeilijk geloofwaardig kan zeggen dat er niks is.

Dat soort ideeën spoken door mijn hoofd. Of nog erger, dat ze denken dat we onze kinderen iets aandoen. Zie met al die gedachten nog maar eens fatsoenlijk een pak slaag te incasseren. Ik maak het me waarschijnlijk veel te moeilijk. Het zou natuurlijk ook kunnen dat mijn buren net zo in het leven staan als ik en dat ze het niet interesseert wat ze horen. Maar toch…. Wat als?