Ik wil zo graag

ik wil zo graag

Soms kan ik op de gekste momenten verlangen naar een pak slaag.

Ons sociale vangnet is niet groot. Eigenlijk wel heel erg beperkt. We zijn allemaal ziek of net niet ziek maar gewoon flink lamlendig. Bij Alex was het zelfs ook even spannend of er niet iets echt serieus aan de hand was en dat geeft nog meer spanning. Hij heeft het ook flink te pakken, maar weigert zich ziek te melden.

De kinderen zijn nog te klein om alleen thuis te blijven voor lange tijd. Dus nu ze te ziek waren voor school moesten we gaan puzzelen met werk. We kunnen gewoon niet beroep doen op meerdere mensen. Het is afgelopen week gelukt, maar wel met de nodige zweetdruppels van de stress. Ik zit ook in een mantelzorg situatie en dat doe ik met alle liefde, maar dat vergt een hoop energie. Alle ballen hooghouden met een net-geen-griep verkoudheid is dan extra intensief.

Nou ziet het er naar uit dat iedereen weer een beetje aan het opknappen is, maar bij een van de kinderen zal het erom spannen. Ik heb dan geen oppas en ik heb een week dat thuiswerken eigenlijk geen optie is. Alle hoop op Alex en dat is ook altijd maar de vraag bij hem op het werk. Wat moet dat moet dus als het niet lukt zal een van ons toch moeten thuisblijven en dan stort de wereld ook niet in elkaar, maar ik ben niet opgewassen tegen die spanning.

Op dat soort momenten kan ik echt zo ontzettend verlangen naar een pak slaag. Een lang, opbouwend pak slaag zonder enige reden en met heel veel liefde. Ondanks dat ik zeker geen straf wil en dat juist vervelend zou vinden nu kan ik het moeilijk accepteren dat ik deze gevoelens heb. Er is nu zoveel aan de hand en ik ben veel aan het verzorgen, regelen, hoog houden en alles goed laten verlopen dat het gek voelt om dan zo te verlangen naar een pak slaag. Ik weet ook wel dat het niet echt de behoefte is aan het pak slaag, maar meer de behoefte van de ontlading en alles even kunnen loslaten. Dat maakt het verlangen extra kwetsbaar.

Vroeger vond ik het makkelijk om bij zo’n verlangen expres iets te doen om straf uit te lokken, maar daar heb ik nu helemaal geen behoefte aan. Dat zal ook liggen aan de levensfase denk ik. Eerst maar even in rustiger vaarwater komen. Dan zien we daarna wel wat de mogelijkheden zijn. Tot die tijd heb ik mezelf gezegd dat het oke is om niet alles gedaan te krijgen en dat ik gewoon aardig moet zijn voor mezelf.

Geef hier je reactie

Een nieuw vervolgverhaal:
Zekerheid bestaat niet

zekerheid bestaat niet-2

Dit vind je misschien ook leuk