Het normale leven

De vakantie is weer voorbij en het normale leven is weer begonnen. Nou ja, echt normaal vind ik het niet. Ik kan zo genieten van het samen zijn met het gezin. Het op gemak in de ochtend douchen en aankleden. Met zijn alle ontbijten en de dag doorbrengen naar eigen invulling, dat vind ik zo fijn.

Mijn collega zei, dat ze het fijn vond dat ze op vakantie was, maar dat ze een leukere moeder is als ze kan werken. Ik heb dat dus precies niet, ik ben nu ook een soort ontredderd. Ik weet niet goed terug te komen in mijn ritme. Daarom heb ik mijzelf deze week de ruimte te geven om even weer te wennen en volgende week wil ik weer alle ‘normale’ zaken oppakken.

Het waren drie hele fijne weken vakantie. Ook waren het vooral drie HD-loze weken. Dat was in principe prima, maar om het dan weer terug te vinden vind ik wel wat ingewikkeld. Mijn ideale wereld is voor mij zonder werk buitenshuis. Ik zie mijzelf dan thuis lekker schoonmaken, opruimen, koken, bakken en als de kinderen thuis zijn van school samen knutselen, zorgen dat ze allemaal op hun activiteitenclub komen en dat soort dingen. In combinatie met sturing en correctie van mijn man is het plaatje compleet. Dan ben ik content en dan ben ik de leukere moeder. Niet als ik werk.

Nu voelt de HD als een soort toevoeging die niet helemaal goed past. Zonder HD wil ik niet en we weten het gewoon wel in te passen op de manier zoals het gaat, maar na zo’n vakantieperiode vind ik het moeilijk om dat weer in te passen in een andere situatie. Dat voelt dan weer een beetje onwennig. Het lijkt alsof Alex daar totaal geen moeite mee heeft. Waar we in de vakantie ontzettend vrij en zonder planning en dergelijke hebben geleefd, kan hij nu gewoon moeiteloos zijn taak als heer des huizes weer oppakken. Jaloersmakend gewoon. Het lijkt bij hem zo vanzelf te gaan.

In de vakantie heeft hij wel heel subtiel de HD relatie door laten schemeren af en toe. Dan was een waarschuwing of een blik al voldoende. Dus helemaal laten varen heeft hij het niet, maar in de vakantie is het toch anders. Al is het alleen al dat je die vakantieweken met zijn vijven op 35m2 zit en er geen mogelijkheid is om een pak slaag te krijgen. Ik maak me zorgen of ik me de eerstvolgende keer wel kan overgeven of zal het wel wat doen? Zal het wel goed gaan? Voor nu moet ik vooral erg veel moeite doen om in het ritme te komen en alles weer op te pakken. Wordt vervolgd!